Ne te tre gadishujt (Azi Minore, Ballkan, Itali) emertimi i monedhes ka rrenjen e perbashket le (ose li) kuptimi i se ciles ne Shqipen e sotme eshte lë, antonimi i se ciles eshte fjala pellazge el e cila mbijeton edhe sot ne gjuhen Turke ne kuptimin dore, shtie ne dore (pasuri, pushtet, fuqi, kontroll). Ne alfabetin latin (i cili ne te vertete eshte nje alfabet pellazg) keto dy fjale pellazge sherbejne si emertim i fonemes l (el-le). Keshtu pra fjalet: lek, lei, lev, lir, liret jane 'pjesa e pasurise' qe duhet te lesh per te perftuar nje sherbim apo mall tjeter.
*Marr nga http://www.ciaobalcani.com/forum/viewtopic.php?id=760
